کودکان دارای اختلال صداهای گفتارممکن است کارکردهای اجرایی ضعیف‌تری درمقایسه باهمتایان طبیعی داشته باشند
در تلفظ صداهای گفتاری از اختلالات شایع در روند رشد طبیعی گفتار و زبان است که بر وضوح گفتار اثر منفی می گذارد. حدود 3 تا 6 درصد کودکان پیش دبستانی مشکلات تولید صدای گفتار را تجربه می کنند.
عدم شناسایی و مداخلات بهموقع میتواند بر عملکرد آتی تحصیلی و سواد، سلامت روان و حتی انتخاب های شغلی این افراد اثرگذار باشد. این پژوهش با هدف مقایسه ی اجزای اصلی کارکردهای اجرایی (یعنی حافظه ی فعال، کنترل مهاری و انعطاف پذیری شناختی) در دو زیرگروه شایع از کودکان دارای اختلال صدای گفتار (تأخیر واجی و اختلال واجی باثبات) و یک گروه از کودکان دارای رشد طبیعی در محدوده ی سنی 4 تا 6 سال انجام شد. هر دو زیرگروه دارای اختلال صدای گفتار در مقایسه با کودکان دارای رشد طبیعی عملکرد ضعیف‌تری در ارزیابی‌های کارکرد اجرایی داشتند. در گروه دارای تأخیر واجی، تکلیف تکرار ناکلمه (ارزیابی‌کننده ی حافظه ی فعال) و تکلیف استروپ (ارزیابی‌کننده ی کنترل مهاری) توانستند صحت تولید صدای گفتار را به طور معناداری پیش‌بینی کنند. همچنین در کودکان دارای اختلال واجی باثبات، تکلیف برو-نرو (ارزیابی‌کننده ی کنترل مهاری) با صحت تولید صدای گفتار همبستگی داشت. به نظر میرسد هم خطاهای غیرطبیعی گفتار (در کودکان دارای اختلال واجی باثبات) و هم خطاهای معمول کودکان کم سن تر (در کودکان دارای تأخیر واجی) ممکن است با عملکرد ضعیف‌تر در کارکردهای اجرایی مرتبط باشند. توصیه می‌شود ارزیابی کارکردهای اجرایی به‌عنوان بخشی از روند معمول بررسی کودکان دارای اختلال صدای گفتار در نظر گرفته شوند.همچنین پیشنهاد می‌شود مطالعات طولی با هدف بررسی ارتباط رشد واجی و کارکردهای اجرایی در دوره ی حساس رشد گفتار انجام شود.